“(…) rozmowa ze starymi ludźmi jest jak spoglądanie przez długi ciemny tunel w stronę przeszłości”.
“(…) właśnie po to czyta się książki – żeby mieć inne życie/życia niż to jedno, którym się żyje. Zwłaszcza gdy to jedno jest bardzo zwyczajne, zdecydowanie bez wróżkowego pyłu”.
Wnikliwe czytanie tej książki może spowodować przyrost kociej puchatości w domu.
“Zasada nr jeden w takiej sytuacji brzmi: niczego nie ruszać, niczego nie dotykać – wyjaśniła – a przynajmniej tak zawsze jest w kryminałach”.
“Ale przecież życie nie polega na tym, żeby się nie spocić. Im bardziej się spocisz i ubrudzisz, sięgając po marzenia, tym więcej satysfakcji czujesz, gdy już ich dotkniesz”.
“Najbardziej bolesna jest niepamięć o tych, którym przyrzekało się pamiętanie”.
