„Wszystko przemija, a po nim nadchodzi nowe. Czyjś świat się kończy, żeby czyjaś historia mogła się rozpocząć, tak było i będzie zawsze. Wkrótce i na nas przyjdzie kolej”.
„Jednak to, co Rozalia Ginter ceniła sobie w życiu najbardziej, to rodzina. Kiedy więc miała do wyboru dobro najbliższych i własną moralność, ta druga przegrywała w przedbiegach tego nierównego wyścigu”.
„Tamtego popołudnia pierwszy i ostatni raz pozwoliła sobie na łzy. Musiała wypłakać wszystko, co było już za nimi i to, co wciąż miało ich czekać”.
„(…) Że ludzie kłamią, ale kłamstwo wymaga od mózgu o wiele większego nakładu pracy niż mówienie prawdy, dlatego najskuteczniejsze kłamstwa nie opierają się na fantazji, ale na zniekształcaniu prawdy”.
„Cokolwiek się wydarzyło, on zawsze był przy niej i nadal będzie. Dokądkolwiek powiedzie ich los, będą trzymali się za ręce jak teraz, dopóki śmierć im tych dłoni nie rozplecie i…
„Poza tym bardziej od duchów bała się ludzi – ich zachłanności, żądzy władzy, przekonania o własnej wyjątkowości. Widziała wystarczająco dużo nieszczęść, by pozbyć się złudzeń, że człowiek jest z natury…